سید جعفر منصوری سردبیر افق انزلی در در یادداشتی به الزمات و زیرساخت‌های مورد نیاز برای حضور یک تیم حرفه‌ای در جام باشکگاه‌های آسیا اشاره کرد.
افق انزلی/ سید جعفر منصوری؛ شاید بزرگ‌ترین آرزوی همه‌ی مردم فوتبال دوست بندرانزلی این باشد؛ که روزی تیم محبوبشان ملوان را در جام باشگاه‌های آسیا ببیند.
این رویا در شعار هواداران کاملا پیداست، آن‌ها در بازی‌های خانگی می‌گویند: (نه قرمز، نه آبی، سپید آسیایی)
نتایج ملوان در لیگ برتر ۴۰۳_۴۰۲ ما را به یاد ملوان دهه‌ی ۶۰ می‌اندازد و با توجه به نتایج کم‌نظیر با سرمربی‌گری مهدی تارتار، آسیایی شدن دور از انتظار نیست.
اما حالا که همه حرف از آسیا می‌زنند خوب است که باهم بررسی کنیم؛ این تیم در صورت کسب سهمیه با کدام زیرساخت و استاندارد می‌خواهد در مقابل تیم‌های تا بُنِ دندان مسلح کشورهای دیگر بجنگد؟
یادتان هست وقتی ملوان به لیگ برتر صعود کرد ورزشگاه زنده یاد سیروس قایقران استانداردهای لازم را نداشت و برای اینکه قوهای سپید بتوانند در آشیانه‌ی خود بازی کنند چه روزهای سختی را پشت سر گذاشتیم؟
اکنون که نتایج ملوان مطلوب است و آسیایی شدن این تیم دور از انتظار نیست باید به فکر زیرساخت‌ها و استاندارهای لازم برای آسیا باشیم.
ملوان در اتمسفر انزلی ملوان است، زیبایی بازی‌های آسیایی به این است که تیم‌ها در خانه‌ی خودشان بازی کنند؛ نه اینکه تیم ریشه دار ملوان برای بازی بین المللی به تهران سفر کند.
از طرفی بعد از گذشت ۲۰هفته‌ی فوتبالی از لیگِ برتر، هنوز تکلیف منابع مالی و همچنین اسپانسر پرطرفدارترین تیم شمال کشور مشخص نیست!!!
تیمی که مدعی حضور در جام باشگاه‌های آسیاست باید زیرساخت‌هایی در سطح آسیا داشته باشد که در حال حاضر ما هیچکدام از این زیرساخت‌ها را در شهر انزلی نداریم. بنابراین اگر آسیایی شدن هدف ماست؛ باید از هم اکنون به فکر باشیم.
البته، جناب آرش فهمیده مدیرعامل باشگاه ملوان هم در صحبت‌های پس بازی ملوان و هم در پیام نوروزی تلویحا به این موضوع اشاراتی داشتند و این نشان از دغدغه‌مندی عوامل و تیم مدیریتی باشگاه است.
اما توسعه‌ی زیرساخت‌های ورزشی انزلی صرفا کار یک باشگاه نیست و همت بلند مدیران شهری را می‌طلبد.
قطعا همت بیشتر از سوی مجموعه‌ی مدیریت شهری در انزلی باعث تلاش و انگیزه‌‌ی بیشتر بازیکنان و کادر فنی ملوان برای کسب سهمیه و شادی دل مردم خواهد شد.
باید اقدامی کرد، پیش از آن‌که دیر شود.
برسد به دست آن‌هایی که باید توجه کنند 🙂
- نویسنده : سید جعفر منصوری
