شیوا فاضلی: ملوان، مانند فرزند مردم انزلی است/ فوتبال بانوان، نیازمند توجه بیشتر رسانه‌ها
شیوا فاضلی: ملوان، مانند فرزند مردم انزلی است/ فوتبال بانوان، نیازمند توجه بیشتر رسانه‌ها

شیوا فاضلی، بازیکن با تجربه فوتبال بانوان و عضو تیم ملوان بندر انزلی، در مصاحبه‌ای صمیمانه از تجربیات خود در دنیای فوتبال و چالش‌های این رشته صحبت می‌کند. او همچنین نظراتش را درباره شرایط فوتبال بانوان و اهمیت رسانه‌ها در بهتر دیده شدن این رشته بیان می‌کند.

افق انزلی؛ شیوا فاضلی، (زاده ۲۳ تیر ۱۳۶۹ در تنکابن، شهر شیرود) بازیکن تیم فوتبال بانوان ملوان بندر انزلی و سابقه‌دار در لیگ برتر فوتبال بانوان ایران، فعالیت ورزشی خود را از سال ۱۳۸۴ با فوتسال در تیم شموشک نوشهر آغاز کرد. او در طول دوران حرفه‌ای خود، تجربه بازی در تیم‌های مختلفی از جمله نساجی مازندران، پیکان تهران، شن سا ساوه، شهرداری گرگان، همیاری آذربایجان غربی، سپاهان اصفهان، وچان کردستان و ذوب آهن اصفهان را کسب کرده است. فاضلی با تجربیات فراوان خود، به یکی از بازیکنان تأثیرگذار در فوتبال بانوان تبدیل شده است و در مسیر رشد و ارتقای این رشته ورزشی در کشور نقش مهمی ایفا کرده است.

در همین راستا به دلیل تجارب ارزشمند شیوا فاضلی در این عرصه، بر آن شدیم تا با او مصاحبه‌ای داشته باشیم. در ادامه، این مصاحبه را می‌خوانید که شامل نظرات، احساسات و تجربیات او در دنیای فوتبال بانوان است.

افق انزلی: ورزش را از کجا آغاز کردید و چگونه از فوتسال وارد فوتبال شدید؟

 شیوا فاضلی:
من ورزش را از دوران راهنمایی در تیم‌های مدارس شروع کردم. ابتدا بدمینتون، والیبال و دوومیدانی کار می‌کردم. اما ورودم به فوتسال کاملاً اتفاقی بود. همیشه در کوچه با پسرهای محل بازی می‌کردم، ولی ورزش اصلی‌ام در آن زمان چیز دیگری بود.
یک روز با دوستانم برای تمرین والیبال بعدازظهر رفتیم، ولی سالن بسته بود. همزمان مسابقات آقایان در حال برگزاری بود و ما نمی‌دانستیم چکار کنیم. در نهایت، متوجه شدیم که در سالن کناری نوشته شده بود “ورود آقایان ممنوع” و آنجا سانس فوتسال بود. تصمیم گرفتیم وارد سالن شویم و اجازه بگیریم تا تمرین کنیم. خوشبختانه اجازه دادند و همان‌جا شروع کردم به بازی فوتسال و به مرور عضو تیم شدم.
ابتدا در تیم استان سایپا تنکابن بازی می‌کردم، اما به دلیل سن کمم فرصت بازی زیادی به من نمی‌دادند. تا اینکه خانم صالحه صوفی از نوشهر آمد و پس از پایان لیگ، مرا به تیم استان برای اعزام به مسابقات جوانان کشوری هلال احمر برد.
در یکی از مسابقات، دروازه‌بان تیم ما در هنگام گرم کردن دچار آسیب‌دیدگی شد و من که قبلاً در تمرینات به‌عنوان دروازه‌بان ایستاده بودم، به‌عنوان گزینه اول درون دروازه قرار گرفتم. تیم ما به فینال رسید و در یک چهارم نهایی مسابقه به ضربات پنالتی کشید. من توانستم سه پنالتی را بگیرم و تیم را به فینال برسانم. هرچند در فینال ۲-۱ باختیم و نایب قهرمان شدیم، اما با پنج گل خورده (که دو گل توسط دروازه‌بان اصلی خورده بود)، من به‌عنوان گلر دوم مسابقات انتخاب شدم.
بعد از آن مسابقات، خانم صوفی به من پیشنهاد داد که در تمرینات تیم لیگ برتری نواوران نوشهر شرکت کنم. من به این تیم پیوستم و در لیگ برتر فوتسال کشور بازی کردم.
یک سال بعد، اولین مسابقات جوانان کشوری فوتبال در قائمشهر برگزار شد و من عضو تیم شدم. این مسابقات انتخابی تیم ملی فوتبال هم بود و خانم امیر شقاقی، سرمربی تیم ملی، من را انتخاب کرد. ما اولین تیم ملی جوانان بودیم و از آنجا بود که سرنوشتم به فوتبال تغییر کرد.

افق انزلی: با چه تیم‌هایی در فوتبال لیگ بانوان بازی کرده‌اید؟

شیوا فاضلی:
من در طول دوران فوتبالم با چند تیم مختلف در لیگ بانوان بازی کرده‌ام، از جمله تیم‌های پیکان، شن‌سا ساوه، شهرداری کرگان، شهرداری ارومیه، سپاهان اصفهان، وچان کردستان، ذوب‌آهن اصفهان و ملوان بندر انزلی.

افق انزلی: بهترین دوران فوتبالی شما با چه تیمی بوده است؟

شیوا فاضلی:
فوتبال برای من در هر لحظه‌اش یک چالش است، از برد و باخت گرفته تا تمرینات. اما اگر بخواهم بهترین دورانم را انتخاب کنم، با احترام به تمام تیم‌هایی که با آن‌ها بازی کرده‌ام، سالی که در تیم وچان کردستان بودم، دوران بسیار خوبی برایم بود. ما در آن تیم مثل یک خانواده بی‌نقص بودیم؛ از وضعیت خوابگاه و تغذیه تا مسائل مالی، همه چیز چالش‌برانگیز اما عالی بود. اگر از تمام بازیکنان آن تیم بپرسید، احتمالاً می‌گویند که آن سال یکی از بهترین دوران فوتبالی‌شان بوده است.

افق انزلی: از چند سالگی فوتبال را به طور حرفه‌ای شروع کردید و اولین تیم شما چه تیمی بود؟

شیوا فاضلی:
فوتبال حرفه‌ای را از سنین نوجوانی آغاز کردم و اولین تیمی که با آن کار کردم، تیم جوانان استان مازندران بود. این تیم برای مسابقات جوانان کشوری آماده می‌شد و بعد از این مسابقات، به‌طور مستقیم به تیم ملی جوانان دعوت شدم.

افق انزلی: نظر شما در مورد شرایط تیم بانوان ملوان چیست؟

شیوا فاضلی:
تیم بانوان ملوان یک تیم مردمی است و برای مردم انزلی حکم فرزندشان را دارد. تعصب و حمایت مردم انزلی از این تیم بسیار خاص و بی‌نظیر است و من در هیچ جای دیگری چنین چیزی را ندیده‌ام. این ارتباط عاطفی و پیوند قوی با هواداران، ارزش و اهمیت ویژه‌ای به تیم می‌دهد.

افق انزلی: شنیده می‌شود شیوا فاضلی امسال آخرین سال حضورش در فوتبال بانوان است، چرا و به چه دلیل؟

شیوا فاضلی:
واقعیت این است که هنوز تصمیم قطعی نگرفته‌ام، اما شرایطی پیش آمده که احتمال این اتفاق وجود دارد. هر ورزشی یک شروع دارد و یک پایان. بنابراین نمی‌توانم به‌طور قطع بگویم که امسال آخرین سال حضورم در فوتبال بانوان خواهد بود.


افق انزلی: اوج فوتبال شما در کدام تیم و با چه کسانی بود؟

شیوا فاضلی:
به نظرم هر لحظه از بازی در تمام این تیم‌ها برایم خاطره‌انگیز بوده است. من در تیم شن‌سا این افتخار را داشتم که در کنار بازیکنانی مانند بیان محمدی و بسیاری از قدیمی‌های فوتبال بازی کنم. در سال ۸۹ با مربی خارجی به نام پیس در باشگاه شن‌سا کار کردم و تجربه‌های بسیار خوبی به دست آوردم.
متأسفانه، در سالی که در سپاهان بازی می‌کردم، پس از هفته چهارم دچار پارگی رباط شدم و نتوانستم به تیم کمک کنم. اما خوشبختانه همه در تیم و باشگاه تا آخرین لحظه کنارم بودند و من هم قول دادم که تمام آن روزها را جبران کنم. سال بعد که قرارداد مرا تمدید کردند، پست بازی‌ام تغییر کرد و در پست دفاع راست بدون هیچ آسیبی تمام بازی‌ها را به‌صورت فیکس انجام دادم.
برگشتن بعد از آسیب‌دیدگی خیلی سخت است، اما برای من لذت‌بخش بود که پای قولی که داده بودم، ماندم.


افق انزلی: از خودتان عکسی با مار در صفحه شخصی به اشتراک گذاشتید و نوشتید: «بزرگترین مرکز پژوهش مار در خاورمیانه آستین منه» جریان آن چه بود؟

شیوا فاضلی:
تمام نزدیکان من می‌دانند که همیشه در زندگی، چه برای کسانی که به من نزدیک هستند و چه حتی برای کسانی که نمی‌شناسم، اگر بتوانم کمکی کنم، با تمام وجود انجام می‌دهم و هیچ تفاوتی قائل نمی‌شوم. ماجرا به‌طور خاصی پیچیده نیست، اما گاهی اوقات بعضی افراد باعث می‌شوند که از برخی تصمیم‌هایم پشیمان شوم، اینکه چرا برایشان این کار را انجام دادم. با این حال، من هرگز انتظاری ندارم، چون این کارها را با تمام قلبم انجام می‌دهم.

افق انزلی: می‌گویند شیوا فاضلی عاشق هیجان و موتورسواری است، و موتورش عضوی جدیدی از خانواده او شده! کمی توضیح می‌دهید؟

شیوا فاضلی:
از بچگی به موتورسواری علاقه داشتم، اما برخلاف علاقه‌ام به هیجان، همیشه وقتی خودم سوار موتور می‌شوم با سرعت مطمئنه رانندگی می‌کنم. بله، اخیراً موتوری خریدم که ابتدا همه مخالف بودند، ولی حالا همه اعضای خانواده طرفدارش شده‌اند!
در کل، من عاشق کارهای هیجان‌انگیز هستم چون به نظرم به آدم حس رهایی می‌دهد. در اولین فرصت هم قصد دارم بلندترین سقوط آزاد را امتحان کنم!

افق انزلی: از دوستان نزدیکتان شنیدیم که در کار خیر فعالیت دارید و کارهای انسان‌دوستانه‌ای انجام داده‌اید. (در صورت تمایل بیان بفرمایید)

شیوا فاضلی:

بله، این موضوع درست است. شاید من هیچ‌وقت دوست نداشته باشم که مطرح شود، اما اصولاً اخلاق من این‌گونه است که از تمام فوتبالی‌ها و دوستانم بپرسید، اولین چیزی که در مورد من می‌گویند همین است: من هر کاری از دستم برآید، چه شخصی را بشناسم و چه نشناسم، با تمام وجودم انجام می‌دهم.

بزرگ‌ترین اتفاق این کار خیرخواهانه زمانی بود که در سال اولی که در ذوب آهن بودم، با کمک دوستانم انجام شد. اگر آنها نبودند، شاید این اتفاق هیچ‌وقت نمی‌افتاد. ما مبلغ ۷۶ میلیون تومان را در ۱۰ روز برای یکی از هموطنانمان که درگیر بیماری سرطان بودند، جمع‌آوری کردیم تا برای جراحی‌شان هزینه شود.

هرچه اتفاق افتاد خواست خدا بود، من فقط وسیله‌ای بودم. متأسفانه، ایشان الآن در قید حیات نیستند. روحشان شاد باشد. به نظرم این دنیا ارزش بدی کردن ندارد؛ تا می‌توانید، خوبی کنید، چون تنها چیزی که می‌ماند، همین است.

افق انزلی: شنیده‌ها حکایت از این دارد که شیوا فاضلی بنا به عدم دریافت مطالباتش در فصل گذشته از باشگاه، این فصل در ملوان بازی نکرده است. آیا این موضوع صحت دارد؟

شیوا فاضلی:

نه، اصلاً این‌طور نبوده است. درست است که از اتفاقی که افتاد خیلی ناراحتم. اگر نتیجه‌ای در یک تیم به وجود می‌آید، تمام عوامل آن تیم در آن نقش دارند. اصلاً درست نیست که مبالغ تعدادی از بازیکنان پرداخت شود و برای ما که اکنون در تیم نیستیم، پرداخت نشود. این مسئله از نظر اخلاقی نادرست است و هیچ‌کس هم به ما پاسخگو نیست. وقتی پیگیر می‌شویم، می‌گویند پول نیست.

افق انزلی: نظرتان در مورد هواداران ملوان و بازی در انزلی چیست؟

شیوا فاضلی:
هواداران ملوان واقعاً بی‌نظیر هستند و هیچ شکی در این نیست. به نظر من آن‌ها فراتر از فوق‌العاده‌اند، چون جو و انرژی‌ای که در انزلی تجربه می‌کنی را در هیچ جای دیگری ندیده‌ام. مردم انزلی عاشق ملوان هستند و این عشق و حمایت در هر لحظه از بازی احساس می‌شود.

افق انزلی: دلیل عدم قرارداد شما در فصل جدید با باشگاه ملوان چه بوده است؟

شیوا فاضلی:
واقعیت این است که اصلاً صحبتی بین ما در این زمینه انجام نشد و این تصمیم سرمربی تیم بوده است. با این حال، ملوان همیشه برای من قابل احترام خواهد بود و از صمیم قلب این تیم را دوست دارم.

افق انزلی: کاپیتان بودن در فوتبال بانوان چه حسی دارد؟

شیوا فاضلی:
به نظرم کاپیتان بودن، چه در فوتبال آقایان و چه در فوتبال بانوان، حس متفاوتی ندارد. من این تجربه را هم در تیم ملی و هم در باشگاه‌ها داشته‌ام و خدا را شکر که این لیاقت به من داده شد. کاپیتان بودن مسئولیت بسیار سختی است، اما چرا دروغ بگویم؟ حس خیلی خوبی هم با خود به همراه دارد!

افق انزلی: چه افتخاراتی در فوتبال کسب کرده‌اید؟

شیوا فاضلی:
من طعم قهرمانی، نایب قهرمانی و مقام سومی را در ادوار مختلف لیگ برتر فوتبال بانوان تجربه کرده‌ام. این افتخارات در کنار تلاش‌های فراوان و تجربه‌های ارزشمندم در طول سال‌ها به دست آمده‌اند.

افق انزلی: نظرتان در خصوص اسپانسر در ورزش بانوان چیست؟

شیوا فاضلی:
خوشبختانه در حال حاضر حمایت از ورزش بانوان بهتر شده، اما این حمایت باید ادامه‌دار و پایدار باشد. هرچقدر اسپانسرها بیشتر حمایت کنند، مطمئناً روی روند و کیفیت لیگ هم تأثیر مثبت خواهد داشت. نکته مهم این است که اسپانسرها نباید در میانه راه تیم‌ها را رها کنند. چون پخش زنده برای مسابقات بانوان کمتر است، اسپانسرها کمتر ترغیب می‌شوند که حمایت کنند. با این حال، با وجود رسانه‌ها و صفحات مجازی، تیم‌ها و ورزشکاران بانوان بیشتر دیده می‌شوند و این می‌تواند تأثیر خوبی داشته باشد.

افق انزلی: انتظار شما به عنوان بازیکن لیگ برتری از مسئولان در خصوص فوتبال بانوان چیست؟

شیوا فاضلی:
امیدوارم مسئولان برنامه‌ریزی بلندمدتی برای فوتبال پایه داشته باشند تا بتوانیم شاهد اتفاقات بهتری در آینده باشیم. باید باشگاه‌ها را تشویق کنند که تیم‌داری کنند و اردوهای برون‌مرزی برای تیم‌ها برگزار شود، نه اینکه فقط نزدیک مسابقات چند اردوی داخلی برگزار کنند و بعد اعزام کنند. با این روش پیشرفتی نخواهیم داشت. ما استعدادهای بسیار خوبی در فوتبال بانوان داریم که باید دیده شوند، به آن‌ها فرصت داده شود و از آن‌ها حمایت شود. اینگونه اتفاقات بهتری برای تیم ملی کشورمان رقم خواهد خورد.

افق انزلی: آیا خداحافظی شیوا فاضلی از فوتبال، پایان زندگی ورزشی اوست؟

شیوا فاضلی:
هنوز تصمیم قطعی برای خداحافظی از فوتبال نگرفته‌ام و چند پیشنهاد در حال بررسی دارم. اما حقیقت این است که در این فوتبال بی‌مهری‌های زیادی دیده‌ام که مرا دلسرد کرده است. نمی‌دانم در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد، اما مطمئنم هر چه خدا بخواهد با جان و دل می‌پذیرم. همیشه خدا هوای من را داشته و مطمئناً باز هم کنار من خواهد بود و من همیشه به حضورش اعتماد دارم.

افق انزلی: در برابر هر کلمه پاسخ مورد نظر خودتا را بگویید:

– انزلی: عاشقان ملوان
– فوتبال: هیجان
– سیروس قایقران: اسطوره انزلی
– ساحل: آرامش
– مازیار زارع: تعصب
– کربلا: حس آرامش
– تیم ملی: نماینده ایران
– باخت: تو کتم نمیرا
– هواداران فوتبال: عاشقان واقعی
– موتورسیکلت: هیجان‌انگیز
– بهترین رفیق: پدر و نادر
– خداحافظی: شروع تازه

افق انزلی: در پایان صحبتی اگر با هواداران و مخاطبان ما دارید، بفرمایید؟

شیوا فاضلی:
ممنونم از اینکه وقت گذاشتید (پایگاه تحلیلی خبری افق انزلی) و به بهتر دیده شدن فوتبال بانوان کمک می‌کنید. امیدوارم روزی برسد که رسانه‌های بیشتری به فوتبال بانوان توجه کنند، زیرا این موضوع کمک بزرگی به رشد و پیشرفت فوتبال بانوان خواهد کرد.

افق انزلی: نظرتان در خصوص پایگاه خبری تحلیلی افق انزلی بفرمایید.

شیوا فاضلی:
مرسی که به فوتبال بانوان اهمیت می‌دهید. شما با این توجه و تلاش، به بهتر دیده شدن فوتبال بانوان خیلی کمک می‌کنید. این نوع حمایت‌ها بسیار ارزشمند است و به رشد و پیشرفت این رشته کمک می‌کند.